Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάιος, 2017

Το μη χείρον βέλτιστον;

Εικόνα
Σε είδα να κοιτάζεις τον κόσμο μέσα από εκείνο το κενό βλέμμα, με ένα τρόπο αδιάφορο, ανούσιο, αποστειρωμένο από τα γύρω συμβάντα, ζώντας στο κέντρο ενός  ατελείωτου party που δείχνεις να μην το ευχαριστιέσαι καν. Και σε ρωτάω γιατί; Και συ μου απαντάς πως δεν έχεις να κάνεις κάτι καλύτερο.  Το  μη χείρον βέλτιστον; Ας μην αυταπατόμαστε. Υποφέρεις! Υποφέρεις όχι όμως την λύπη αλλά κάτι χειρότερο, το κενό. Αναρωτιέμαι λοιπόν εδώ και καιρό για το τι σημαίνει για σένα η λέξη ευτυχία, καθώς φαίνεται πως η ευτυχία είναι κάτι που σου λείπει εδώ και χρόνια. Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να σε βοηθήσω όσο και αν το θέλω. Διάλεξες ένα δρόμο συναισθηματικής απομόνωσης  στον οποίο δεν μπορώ καν να απλώσω το χέρι μου για να σε τραβήξω. Πίνεις, μεθάς, ξεχνάς, ξεχνιέσαι, αγαπάς και μισείς όσο διαρκεί η λήθη και μετά τίποτα. Το απόλυτο τίποτα, το απόλυτο κενό μέχρι που ξαναρχίζεις το δικό σου ταξίδι στον κόσμο των λαμπερών φανών, των δήθεν φίλων και των κοσμικών party. Και λυπάμαι που το λέω αλλά

Ζήσε το τώρα!

Εικόνα
Ζήσε το τώρα! Αυτό θέλω να πω προς το παρών. Τα έχουν πει και άλλοι, (πιο διάσημοι και σοφοί) και αν και δεν είμαι fun του Μπουσκάλια ούτε και του Κοέλιο,  (καθώς έχω περάσει πλέον την εφηβεία προ πολλού και οι αναζητήσεις μου περάσανε σε άλλο στάδιο) οι άνωθεν έχουν δίκιο.  Ζήσε το τώρα! Και καθώς τ ο επόμενο κοντινό στάδιο της μέσης ηλικίας αρχίζει και με προβληματίζει όσον αφορά τον πόσο χρόνο έχω πλέον μπροστά μου αν υποθέσω πως θα ακολουθήσω την φυσική πορεία των πραγμάτων και όχι κάποια ατέρμονη θεώρηση του "κουφάλες δεν θα πεθάνουμε ποτέ" αρχίζω και έχω ποιοτικές (και όχι ποσοτικές) ερωτήσεις για τον εαυτό μου. Καλώς η κακώς φτάσαμε περίπου στα μισά και οφείλουμε μια μικρή αναθεώρηση έως το σήμερα. Θα άλλαζα πράγματα; Ναι πολλά! Και φυσικά συμπεριφορές, αντιλήψεις, θεωρήσεις και πολλά άλλα. Θα ξαναέκανα τα ίδια λάθη; Ναι πιθανότατα κάποια από αυτά θα τα ξαναέκανα πολλές φορές καθώς η αμαρτία όπως λένε είναι γλυκιά. Και τώρα η ερώτηση που όλοι περιμένουν.. Έχεις μεταν

Η βουή της λήθης..

Εικόνα
Θα ξαναγράψω για ακόμη μια φορά για το περιθώριο έτσι ακριβώς όπως το εννοούν κάποιοι και έτσι όπως έχω αναφερθεί και στο παρελθόν. Κατόπιν μιας πολύ ωραία κουβέντας σήμερα με επιστήθιο φίλο και συνεργάτη από τα παλιά έχουμε καταλήξει σε συνήθη συμπεράσματα περί γούστου, κοινωνικού επιπέδου και παιδείας όπου έχοντας θίξει λαμπρά παραδείγματα σουρεαλιστικής κακόγουστης κατάντιας από "δήθεν και έτσι". Μετά λοιπόν από την συνάντηση μας αισθάνθηκα λίγο πιο μακριά ακόμη από το σύνολο και ένοιωσα η κραυγή μου να χάνεται στον απόηχο και την βουή της λήθης.