Ωραία χρόνια...
Ξέρεις τι μου έχει λείψει; Εκείνα τα βράδια τα ατέλειωτα. Έξοδος μετά τις 1 και ήδη "γεμάτος". Ροκάδικο και μετά μεταλάδικο με φίλους που δεν είναι ανάγκη να τους πάρεις τηλέφωνο. Είναι ήδη εκεί και σε περιμένουν. Αλκοόλ και καπνός και γέλια και μέθη με πάντα την αγαπημένη μου υπόκρουση. Αληθινός κόσμος χωρίς περιττά φούμαρα, μαγκιές και δήθεν..
Αυτοί που στα δύσκολα ΠΟΤΕ δεν θα σου πούνε πως δεν πειράζει...
Αυτοί που στα δύσκολα θα σε αγκαλιάσουν και θα σου πουν πιες...
Αυτοί που θα σε νοιώσουν μέχρι το μεδούλι σου...
Και η βραδιά τελειώνει στην αγκαλιά γυναίκας..Μιας γυναίκας που θα σου χαϊδέψει τα μαλλιά και δεν την πειράζει
Που είσαι μεθυσμένος...
Που έχεις αποτύχει οικτρά...
Που έπαιξες και έχασες...
Και την επομένη ξυπνάς αργά, βαρύς και ασήκωτος και τα θυμάσαι όλα αχνά σαν σε όνειρο..
Ναι ρε φίλε, πολύ ωραία χρόνια! Πολλές φορές μου λείπουν αυτές οι βραδιές, με πιάνει θλίψη, αλλά πάλι σου δίνουν το δικαίωμα και λες "Ναι ρε μάγκα μου τις έζησα, έχω να θυμάμαι έστω και σαν σε όνειρο τέτοιες νύχτες."
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχες νύχτες αλλά και μέρες που αρχίζεις με καφεδάκι και τάβλι περνάς στα τσίπουρα με τους κολλητούς ακούγοντας το ελληνικό ροκ Ρεμπέτικα και μετά ακολουθείς τα παραπάνω!!!! Πράγματι εμείς έχουμε να θυμόμαστε αλλά πρέπει και να το επαναλάβουμε!!!! Τι θα λέγατε για τα Χριστούγεννα;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή