R.I.P


Θυμάμαι πιτσιρικάς με φίλο από τα παλιά σε σχεδόν παιδική ηλικία να ακούμε σχεδόν με μυστικότητα στο σπίτι του κάπου στην Κολωκοτρώνη κασέτες αντιγραμμένες από κάποιο μεγαλύτερο ξάδελφο και να ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια με αναφορές σε σερβιέτες και μπανιστήρια.

Είναι εύκολο να κάνεις κάποιον να κλάψει..

Το δύσκολο είναι να τον κάνεις να γελάσει..και ο Τζίμης  το είχε καταφέρει καλά και μάλιστα με ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο, λέγοντας την αλήθεια..

Καλό ταξίδι 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Άντε και καλή μας αρχή..

Η δεύτερη ζωή..

Τι να πει ένας τίτλος για δυο χρόνια..