Το κεφάλαιο Βορράς

Και να που για ακόμη μια φορά το κάλεσμα ήρθε νύχτα και η αναχώρηση για τον  Βορρά έγινε ένα κρύο πρωινό του Νοέμβρη. Και αφήνεις όλη σου την καθημερινότητα όλες τις απολαύσεις και όλη εκείνη τη σιγουριά του βέβαιου για να ξαναβρεθείς σε ένα φτηνό μοτέλ καθώς  δρόμος που επέλεξες στο επιβάλλει. Και  οι υποχρεώσεις σου φέτος είναι αυξημένες και δεν προλαβαίνεις να πεις κίμινο και να σου εκείνη η γαμημένη σπιρτάδα, εκείνος ο μικρός φανός που ανάβει μέσα στο κεφάλι σου και σου λέει γράψε. Σου επιβάλλει την επόμενη αράδα, γιατί ξέρει καλά πως την χρειάζεσαι, πως είναι η τροφή σου τα κρύα βράδια, το γλυκόπιοτο κρασί που σου ανάβει τα αίματα. Και τα παρατάς όλα και αρχίζεις να γράφεις και δεν σταματάς καθώς η πένα είναι ο καημός  που σου τρώει τις σάρκες μέχρι να μπει η τελευταία λέξη και η τελευταία τελεία.